Tour de Turkiye, deel 3

Zaterdag 29 augustus zouden we nog even wat gaan eten in Giovinazzo. De laatste dag dat we niet in de groep zaten. Via de receptie een taxi proberen te regelen. Nada. Kostte 40 Euro om die taxi alleen van het vliegveld van Bari te laten komen en dan stond hij dus alleen nog maar voor de camping. De zoon van de campinghouder wilde wel privé rijden voor 20 Euro heen en terug. Dus de keus was niet zo moeilijk. Voor 8 uur nergens eten te krijgen. Uiteindelijk bij een tent aangekomen en het bestellen van de wijn op zich ging nog, maar de rest was een ramp. Die ober bleef maar jagen. Dit was er niet. Dat was er niet, etc. Voorgerecht 1 portie voor 2 personen dus dubbel bestek. Snapte die niet. Drie keer uitgelegd en het was OK. Dachten we. Kregen we toch 2 porties zo bleek achteraf. Die ober is drie keer bij mij terug geweest omdat ik de rekening niet wilde betalen, althans niet het volle pond.
Uiteindelijk was die zo kwaad dat hij de 40 Euro die op tafel lagen maar weggriste en verdween. Daarna ben ik ook maar opgestapt. De hele bediening kende hij geen Engels en toen ik zei dat hij de Boss maar moest gaan halen was hij ineens de Boss in perfect Engels. Toen wilde ik dus echt niet meer toegeven. Jantje is wel goed maar niet gek.
Zondag 30 augustus welkomstdrankje en diner. Was goed verzorgd, gezellig en gelukkig niet in dezelfde zaak.
Maandag 31 augustus. Een bloedhete dag. Met de camper naar de boot en daar kregen we het advies om niets alleen te laten want er werd gestolen als de raven. Was nog net voor ons gebeurd bij een stel Duitsers. De boot, met camping op het dek, was bloed- en bloedheet. ´s nachts slecht en kort geslapen van de hitte en al die generatoren van de Bulgaarse koelwagens. Dinsdag 1 september na het uitschepen, ´s ochtends om 5.30 uur, zodra het licht werd eigenlijk snel gereden van Igoumenitsa naar Kastraki. Onderweg lekker koffie gedronken in Ionaninna. Daar was nog helemaal niemand en het stadje begon net te ontwaken. Leuk centrum met een pontje over naar een eiland in het meer met een museum uit de oudheid. Allemaal echt leuk.
Woensdag 2 september zijn we een paar Meteorakloosters gaan bezoeken. Bij de eerste bleef Annet beneden en dat was maar goed ook. Ik was totaal gesloopt toen ik eindelijk boven aankwam. Wat een partij klimmen maar wel de moeite waard. Maar als je dan een paar dagen in zo´n groep leeft komt alles naar boven. Eén had een aanrijding. Van achteren op zijn camper ingereden door een personenauto op de Brennerpas. Een was er al een zijspiegel kwijt. Na het eten, waar er een aantal met de fiets heen waren gegaan, waren er ´s nachts 5 fietsen van de camping gestolen. Allemaal electrisch en het duurste van het duurste. Een met een lekke band en nu ik dit aan het schrijven ben is er een onderweg op de snelweg blijven staan met een lekke slang van het koelsysteem.
Donderdag 3 september zijn we naar Vergina gereden en hebben we laat in de middag nog de Koningsgraven bezocht. Mocht niet gefotografeerd worden en ik moest de drie gemaakte foto´s wissen.
Vrijdag 4 september zijn we doorgereden naar Alexandropoulis en het blijft maar bloed- en bloedheet. De temperatuur blijft schommelen tussen de 35 en 40 graden. Hier staat de camper onder een rieten afdak op een camping 25 meter van de zee. Dus daar lagen we gisteren zo in. Vandaag 5 september is het rustdag dus weer de zee in. Heerlijk! Maar al met al en met name door de warmte zeer afmattend en vermoeiend. Nu ik dit schrijf gaan we ons opmaken voor de rit naar de Turkse grens en daarna naar Troije. Van dat paard, weet je wel. Ben zeer benieuwd. Jullie zullen al wel begrepen hebben dat de voorzieningen met Internet zeer slecht zijn hier in de zuidoosthoek van Europa. Of Turkiye zoveel beter is waag ik te betwijfelen maar wanneer we kunnen zullen we schrijven en onze ervaringen met jullie delen.
Inmiddels zondag 6 september zitten we in Troije Turkiye. De passage van de douane verliep wel vlot maar toen we zaten te eten kwam de polisi wel 5 keer langs om te vertellen dat de camper de weg blokkeerde terwijl de ene na de andere bus er achter langs kon. Het blijft heet en morgen gaan we naar het paard en daarna weer door naar een camping aan het strand van Alburhanya of iets dergelijks. En nu gaan we proberen de boel de lucht in te krijgen. Als dat lukt dan hebben jullie dit verhaal te lezen gekregen.