Tour du Turkiye, deel 5
Door: Jan van Beurden
Blijf op de hoogte en volg Jan
17 September 2015 | Turkije, Kusadasi
Maandag 14 september. Het lijkt er nu op dat de communicatie met het thuisfront nu weer helemaal goed loopt. Waar wij dachten dat het weer wat milder zou worden zijn we behoorlijk afgestraft. Het blijft in feite net zo heet als de vorige dagen. Dus bloed en bloedheet. Het record staat nu inmiddels bij ons op 41 graden. Deze dag reizen we een stukje het binnenland in naar Pamukkale. Een natuurverschijnsel waar het kalksteenwater zich afzet tegen de berg en op die manier kalksteenterrasjes vormt die schitterend wit zijn. Wij waren daar al geweest en hebben het rustig aan gedaan. Veel te heet. Even gezwommen in het zwembad van de camping en daarna lekker eten in het restaurant. De weg zelf was eigenlijk vrij strak en saai dus nu eens de gelegenheid om te schrijven wat we zoal onderweg tegenkomen. Het is echt niet te filmen. Naast een enkele bepakte of bereden ezel (tot nu toe veel minder als in Marokko) treffen we af en toe het volgende aan. Een spookrijder die gewoon met 50 km op de vluchtstrook tegen het verkeer in rijdt. Niet één, nee meerdere met allerlei vervoermiddelen. We hebben gezien hoe brommertjes zijn uitgerust met zijspan en zelfs een scootmobiel op de snelweg (vierbaansweg). Ook een scootmobiel met aanhangwagen zijn we al tegengekomen. Fietsen en lopen langs de snelweg is soms ook heel gewoon. Dus veel en heel goed uitkijken geblazen. Vrouwen die achterop een motor of brommer zitten die zitten allemaal in de amazonezit. Ik neem aan dat jullie nog wegen dat dat is met twee benen aan een kant van het voertuig. Stoplichten werken als volgt. Na rood volgt eerst knipperend oranje. Dan beginnen de turken al te toeteren. Daarna op groen dan moet je dus in feite al in de eerste versnelling langzaam rijden. Aan het eind van de groene periode gaat deze knipperen voor een aantal seconden. Iedereen rijdt dan door. Wij dus ook. Dan oranje en dan rijdt nog iedereen door totdat het echt rood is. Soms wordt dit systeem ook nog ondersteund door een verlicht bord waarop staat hoe lang de rode of groene periode nog duurt dan weet je alvast wat je moet doen. En met rijden moet je ook ogen op zes plaatsen hebben want ze schieten van links naar rechts, ruimte of niet. Of binnendoor inhalen is helemaal geen probleem voor ze. Ze raggen er langs en dan zetten ze de wagen gewoon schuin voor je, zodat je geen kant op kan. Dus heel defensief rijden dat werkt tot nu toe het beste.
Dinsdag 15 september zijn we gegaan naar de zuidkust van Turkije, naar een plaats dat Kas heet. Een terrassencamping waar we als een van de laatsten aankwamen en waar iedereen inmiddels al liep te griepen omdat er nauwelijks ruimte was om je camper fatsoenlijk neer te zetten. Wij werden neergezet in een pad dat aan de ene kant naar de uitgang en aan de andere naar de toilettengroep leidde. Dus heerlijk druk. De hele dag mensen langs je camper. Stoelen konden we alleen nog kwijt voor de camper op het pad.
Was overigens wel een mooie rit met op het einde een schitterend stuk kustweg langs de Mediterranee.
Woensdag 16 september werd echt een schitterende dag. Heet maar heerlijk onder het zeil op het water met een ingehuurde boot. Vier keer een mogelijkheid om in zee te zwemmen waarvan we beiden drie keer benut hebben. Annet heeft de eerste gemist maar trok bij de tweede mogelijkheid toch de stoute schoenen aan en is via het trapje (zo’n eng zwembadding weet je wel) toch erin gegaan. Je zag de smile weer terugkeren want ze genoot duidelijk van de overwinning op zichzelf. De volgende twee keren was ze niet meer te houden. ’s Middags een fantastische maaltijd aan boord met vlees van de barbecue en allerlei heerlijke turkse gerechten. De tocht ging overigens ook nog langs een verzonken stad en graftombes tegen een heuvel die vanuit het water omhoog ging.
Donderdag 17 september, dus vandaag, een rustdag. We gaan aan het eind van de middag nog even het stadje in. Maar eerst nog even zwemmen. Vanuit de terrassencamping kan je namelijk zo de Mediteranee in.
Hans en Ingrid wij vinden jullie nu al kanjers nu jullie op weg zijn naar Compostella de Santiago. Hopelijk krijgen jullie nog wat beter weer maar het moet ook weer niet te heet worden want dat mat helemaal af. Sterkte met het vervolg en hou vol. Groetjes aan iedereen.
Dinsdag 15 september zijn we gegaan naar de zuidkust van Turkije, naar een plaats dat Kas heet. Een terrassencamping waar we als een van de laatsten aankwamen en waar iedereen inmiddels al liep te griepen omdat er nauwelijks ruimte was om je camper fatsoenlijk neer te zetten. Wij werden neergezet in een pad dat aan de ene kant naar de uitgang en aan de andere naar de toilettengroep leidde. Dus heerlijk druk. De hele dag mensen langs je camper. Stoelen konden we alleen nog kwijt voor de camper op het pad.
Was overigens wel een mooie rit met op het einde een schitterend stuk kustweg langs de Mediterranee.
Woensdag 16 september werd echt een schitterende dag. Heet maar heerlijk onder het zeil op het water met een ingehuurde boot. Vier keer een mogelijkheid om in zee te zwemmen waarvan we beiden drie keer benut hebben. Annet heeft de eerste gemist maar trok bij de tweede mogelijkheid toch de stoute schoenen aan en is via het trapje (zo’n eng zwembadding weet je wel) toch erin gegaan. Je zag de smile weer terugkeren want ze genoot duidelijk van de overwinning op zichzelf. De volgende twee keren was ze niet meer te houden. ’s Middags een fantastische maaltijd aan boord met vlees van de barbecue en allerlei heerlijke turkse gerechten. De tocht ging overigens ook nog langs een verzonken stad en graftombes tegen een heuvel die vanuit het water omhoog ging.
Donderdag 17 september, dus vandaag, een rustdag. We gaan aan het eind van de middag nog even het stadje in. Maar eerst nog even zwemmen. Vanuit de terrassencamping kan je namelijk zo de Mediteranee in.
Hans en Ingrid wij vinden jullie nu al kanjers nu jullie op weg zijn naar Compostella de Santiago. Hopelijk krijgen jullie nog wat beter weer maar het moet ook weer niet te heet worden want dat mat helemaal af. Sterkte met het vervolg en hou vol. Groetjes aan iedereen.
-
17 September 2015 - 16:08
Rob :
Hoi Jan en Annet,
Ben blij voor jullie dat je er Door heen ben gereden zonder schade. Petje voor ja af Jan.maar ook leuk van Annet die lekker heb genoten van het water. Maar ik hoop echt voor jullie dat het minder warm word. Stuur meer een beet je warmte naar Hans en Ingrid toe. Maar even wat anders . De kleine van Suzanne is een pont gegroeid in een week. Dat gaat de goede kant op.Gr Rob -
17 September 2015 - 17:21
Jan:
Hoi Jan en Annet,
Het mag dan warm zijn hier is het gedaan met de zomer, brrr nat en koud. Uit je reisverslag Jan maak ik op dat jullie er samen van genieten. Nog veel vakantie plezier, Jan -
17 September 2015 - 20:14
Hans En Ingrid:
Hallo Jan en Annet,
Dat van het lopen op de snelweg herken ik wel, wij waren vorige week een paar van die lopers :)
Wat van die warmte bij jullie kunnen we hier wel gebruiken dat hadden toch niet gedacht in Spanje.
Rustdagen kennen we (nog) niet, we proberen uiterlijk 14.00 ergens een slaapplaats te hebben en dan hebben we even de rust te pakken die we nodig hebben.
Leuk verhaal weer,
Koele groetjes Ingrid en Hans -
18 September 2015 - 11:41
Harry Drost :
Hoi Allebei,
Wat leuk om te hoeren dat Pamukale weer wit is. Het is lang verpest door toeristen die er zo nodig doorheen liepen of in gingen zitten.
Wat heerlijk dat jullie veel kunnen zwemmen in de Mediterenee.
Annet dat is even wat anders als het badje in Warmond.
Ook je overwinning om in Zee te zwemmen is grandioos.
Doe verder voorzichtig en wordt niet overmoedig
Verder nog een fijne reis.
Grtjs Carolien en Harry
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
